بدون عنوان

چه عشقها که در مسیر سرخوشی هامان

لِه می شوند

...

چه خاطراتی که نامشان عاشقانه هاست

..

و خاک می خورند آن گوشه

 ..

کنار تاریخ عاشقیمان..

.

.

تنها

حکایتِ بی تفسیر

دل   است

که به قدرِ جاده ی عاشقیمان

قد می کشد

..

بزرگ می شود

..

طپنده تر می شود

..

انگار تمام خامیِ کودکانه اش را

می بخشد به روزگار

..

و

دور از هیاهویِ زندگی

همین "دل"ِ قد کشیده ی بزرگ

کوچک می شود

..

تنگ می شود

..

آب می شود

و تمامش خلاصه می شود

در یک قطره اشک

...

و

می غلطد رویِ

گونه ها

..

جایی

که

عشق

حک شده با مُهرِ لبهایش.

با تو بودن همیشه پر معناست

بی تو روحم گرفته و تنهاست

با تو یك كاسه آب یك دریاست

بی تو دردم به وسعت صحراست

با تو بودن همیشه پر معناست